Sabine is 45 jaar en woont in Monnickendam, ze heeft vier kinderen waarvan de jongste 5 jaar is. Ze heeft in de kraamzorg gewerkt maar is inmiddels pedagogisch medewerker bij een kinderopvang. We spraken haar over haar werk in de kinderopvang, met welke drempels ze te maken kreeg en wat haar juist aanspreekt in het werk. 

In mijn eentje de zorg dragen
“Ik heb vier kinderen, van wie er drie al in de puberleeftijd zijn en een jongetje dat nu 5 is. Ik ben na 17 jaar huwelijk gescheiden en heb destijds gelukkig een sociale huurwoning in Monnickendam gevonden. Wanneer je kinderen krijgt is er toch een soort onuitgesproken regel dat de moeder voor de kinderen zorgt en de vader gaat werken. En als een kind ziek is, dat de moeder het altijd moet oplossen. Omdat ik uit een streng religieus milieu van Jehovah’s Getuigen kom, speelde dit dubbel mee. Toen we uit elkaar gingen omdat ik brak met mijn geloof, had ik geen werkervaring en geen opleiding. Ik moest me omscholen terwijl ik ook nog onverwacht zwanger was. Ik moest werken, stage lopen, studeren en grotendeels in mijn eentje zorg dragen voor vier kinderen, waarvan een pasgeboren baby, zonder een vangnet.” 

“Ik werk sinds twee en een half jaar in de kinderopvang, maar heb hiervoor een opleiding gedaan tot kraamverzorger. Ik heb ongeveer twee jaar in de kraamzorg gewerkt. Ik merkte dat het met name door het onregelmatige karakter van het werk enorm lastig te combineren was met thuis, zeker met een klein kindje. Vandaar dat ik mij dus nóg een keer heb omgeschoold. Ik heb gekozen voor de kinderopvang omdat het aansloot bij mijn werkervaring, ik meer structuur kreeg en het beter te combineren was met de zorg voor mijn kinderen.” 

“Als het zou lonen, dan zou ik liever meer uren werken.”

Afhankelijk van toeslagen
“Ik werk nu ongeveer 26 uur per week. Als het zou lonen, dan zou ik liever meer uren willen werken. Maar door de toeslagen houd ik er nu onderaan de streep weinig aan over als ik dat doe. Mijn jongste gaat nu naar de kinderopvang. Het is fijn dat er zoiets bestaat als toeslagen, maar het houdt ook iets in stand. Ik werk nu drie dagen en krijg dus drie dagen kinderopvangkosten vergoed. Als ik meer ga werken, word ik gekort op die toeslagen.” 

“Eigenlijk wil ik niet afhankelijk zijn van die toeslagen en het liefst zou ik nog een hbo opleiding doen om door te kunnen groeien of als zzp’er te kunnen werken om meer geld te verdienen. Maar al die opties kosten veel tijd of brengen financiële onzekerheid met zich mee waardoor ze nu niet haalbaar zijn als kostwinner. Ik ben blij dat ik het zo kan rooien en ben dankbaar voor de hulp, maar het huidige systeem stimuleert mensen niet om meer te werken. Mijn advies is om bijvoorbeeld mensen die fulltime willen werken een bonus te geven en de kinderopvang gratis te maken.”

“Het huidige systeem stimuleert mensen niet om meer te werken.”

Er werd niet naar mijn omstandigheden gekeken
“Mijn jongste ging al naar de kinderopvang voordat ik er zelf ging werken. Er wordt meegedacht door de opvang, zeker wanneer ik een dag extra moet werken. Dan zijn ze proactief in het aanbieden van een extra opvangdag voor mijn kind. Toen ik nog in de kraamzorg werkte, liep ik daar wel tegenaan. In Monnickendam was destijds geen plek, dus moest ik naar Purmerend uitwijken. Dan komt de reistijd naar de opvang plus eventuele file nog bovenop je werkuren. Er zijn natuurlijk veel mensen die opvang nodig hebben, maar er wordt niet naar de specifieke omstandigheden van personen op de wachtlijsten gekeken. In mijn situatie had ik gewoon echt niemand anders die voor mijn kinderen kon zorgen als ik aan het werk was. Er zullen vast een hoop anderen zijn met soortgelijke problemen.”

De wachtdiensten maken het vervelend
“Als ik in de kraamzorg ‘s nachts moest werken, was dat heel lastig. Mijn werkgever destijds was wel bereid om te kijken wat zij daarin konden betekenen, bijvoorbeeld dat ik ‘s avonds niet hoefde te werken. Maar overdag had ik vaak wachtdiensten en je moet wel voor al die dagen opvang regelen. Vijf dagen opvang regelen is heel duur en het kan zijn dat je uiteindelijk niet wordt opgeroepen en daardoor geen uren draait. Je krijgt wel een beetje geld voor de wachttijd maar dat is niet genoeg om je vaste lasten en kinderopvangkosten mee te dekken. Bovendien moet je op een ander moment die uren gaan inhalen, waar je ook weer opvang voor nodig hebt. De kraamzorg is heel leuk en dankbaar werk, als mijn kinderen ouder zijn wil ik eigenlijk wel weer terug. Maar die wachtdiensten maken het vervelend. Als de wachturen als contracturen zouden tellen, zou dat het werk zoveel aantrekkelijker maken.”

“Als de wachturen als contracturen zouden tellen, zou dat het werk zoveel aantrekkelijker maken.”

“Ik heb me bij mijn huidige werkgever nog niet ziek hoeven melden. Maar bij mijn vorige werkgever in de kraamzorg heb ik meegemaakt dat als je je niet goed voelt, je je eigenlijk niet ziek kunt melden, want ze hebben gewoon geen mensen. Op het moment dat ik dan ziek was, hing mijn vorige leidinggevende in de kraamzorg al aan de telefoon. En de dag daarna weer en de dag daarna nog een keer. Dat je echt denkt: kom op, ik doe mijn best, ik meld me al nooit ziek.” 

Het loont niet
“Het gekke vind ik dat ik in de kinderopvang meer verdien dan in de kraamzorg. In de kraamzorg heb je de verantwoordelijkheid voor mensenlevens en er wordt veel flexibiliteit gevraagd. Ik snap niet dat dat niet veel meer verdient. De kraamzorg is een verdwijnend beroep aan het worden, meiden die daar nu werken en die overwegen om kinderen te krijgen, die zijn al aan het kijken om er uit te gaan. Het is gewoon niet te combineren en het verdient niet goed.” 

“Ik zou niet eens weten wat nou precies allemaal onder zorgverlof valt.”

“Daarnaast verleen ik ook mantelzorg aan mijn zieke moeder. Ik moet daar regelmatig voor naar het ziekenhuis en bijvoorbeeld boodschappen doen. Dat komt er nog bovenop en daar krijg ik geen zorgverlof voor. Nog niet zo lang geleden is mijn moeder met spoed geopereerd in het ziekenhuis, die ochtend dat ik haar moest brengen ging gewoon van mijn vrije uren af. Ik zou eerlijk gezegd niet eens weten wat nou precies allemaal onder zorgverlof valt.”

Niet uit te drukken in geld
“Ik vind het werk in de kinderopvang heerlijk en ben gek op kinderen, het past helemaal bij mij. In de kinderopvang werken is echt liefdewerk. Als zo’n kindje jou herkent en je een knuffel komt geven, is dat meer waard dan het hele salaris. Ook in de kraamzorg is de dankbaarheid die je ervoor terug krijgt niet uit te drukken in geld. Maar aan het einde van de maand moet je wel je rekeningen kunnen betalen. Er wordt soms te makkelijk over dit soort beroepen gedacht, mensen zien niet wat er achter de schermen gebeurt.”