Rigbe: “Ik werk graag en ben trots dat ik op mijn eigen benen sta”
Rigbe is werkzaam als verpleegkundige in opleiding bij een zorginstelling en is alleenstaande moeder van een dochter van dertien. Ze is Eritrese en woont sinds 2016 in Nederland. Voordat ze bij haar huidige werkgever ging werken zat ze vier jaar in de bijstand. We spraken haar over de weg naar betaald werk, met welke belemmeringen ze te maken kreeg en wat haar juist heeft geholpen.
Het was meer dan genoeg
“Na mijn inburgeringscursus ben ik begonnen met de opleiding ‘helpende zorg en welzijn’, dat heb ik na anderhalf jaar behaald. Ik wilde graag verder studeren, maar vanuit de gemeente kreeg ik te horen dat mijn uitkering zou stoppen. Volgens hen moest ik gaan werken, omdat ik mijn diploma van helpende al had behaald. Toen ben ik bij de Eritrese mensen om mij heen gaan vragen wat de mogelijkheden zijn. Ik was bang dat ik niet meer voor mijzelf en mijn dochter zou kunnen zorgen als mijn uitkering stopte. Zij hadden al meer kennis over het Nederlandse systeem en vertelden mij dat het wel mogelijk was.”
“Ik wil ook graag werken, het geeft mij een trots gevoel dat ik op mijn eigen benen sta.”
“Via een klantmanager bij de gemeente kreeg ik veel ondersteuning. Zij heeft mij echt gemotiveerd en ging meedenken welke vacatures bij mij zouden passen. Ook heeft ze me ondersteund in het maken van mijn CV en motivatiebrief. Uiteindelijk heb ik bij drie plekken gesolliciteerd en de baan bij mijn huidige werkgever gekregen. Ik was positief verrast, ze wilden mijn studie betalen en het salaris was zelfs hoger dan van een helpende omdat ik verpleger in opleiding was. Ik had meer dan genoeg geld om mij en mijn dochter te onderhouden, ik kon zelfs sparen. Nu ik de financiële vrijheid heb, begin ik te dromen van een vakantie met mijn dochter naar een ander land.”
“Ik ben heel blij met mijn werk. Ik werk er nu een jaar voor 28 uur per week. Ik wil ook graag werken, het geeft mij een trots gevoel dat ik op mijn eigen benen sta. Wanneer ik thuis kom van werk voel ik rust.”
Laten zien wat ik kan
“De opleiding is af en toe nog wel lastig, vooral vanwege de taalbarrière. Door de taal duurde het even voor ik op mijn werk kon laten zien wat ik kon. In het begin vond ik het spannend en daardoor raakte ik mijn woorden vaker kwijt. Ik besloot om nog meer mijn best te doen om te laten zien dat ik snel kon werken en een goede band had met de bewoners. Gelukkig zag mijn werkbegeleider dat toen ook en begon ik complimenten van haar te krijgen. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen. Mijn werkbegeleider zou ik niet willen missen. Ze neemt altijd de tijd om mij iets nieuws te leren. Ze kijkt echt naar mij, naar wie ik ben en wat ik doe.”
“Door de taal duurde het even voor ik op mijn werk kon laten zien wat ik kon.”
“Achteraf zou het fijn geweest zijn om meer informatie te hebben over de regelingen waar je recht op hebt. Je bent namelijk heel bang om terug te vallen en het financieel niet te redden wanneer je uitkering stopt. Maar ik heb nog steeds recht op huur en zorgtoeslag, als ik dat van tevoren had geweten had dat mij meer rust gegeven. Ook op werk is het fijn om te weten op wat voor verlof je recht hebt, bijvoorbeeld zorgverlof.”
“Achteraf zou het fijn geweest zijn om meer informatie te hebben over de regelingen waar je recht op hebt.”
Ons doel is hetzelfde
“Ik denk dat het belangrijk is als werkgever om flexibiliteit aan te bieden om werk en zorg te kunnen combineren. Ook opvang is een belangrijk punt. Klantmanagers zou ik aanraden om goed te luisteren naar de wens van degene voor je en te kijken naar wat mogelijk is. Mijn advies is om niet te veel druk uit te voeren, maar positief te stimuleren. Uiteindelijk is het doel van beide personen hetzelfde, namelijk om passend werk te vinden. Daarnaast zou ik werkgevers aanraden om niet te streng te zijn wanneer iemand ziek is of de taal nog niet goed spreekt. Geef iemand de tijd om zich veilig en op diens gemak te voelen en geef anders zelf ook taalondersteuning.”
“Als werkgever is het belangrijk om flexibiliteit aan te bieden om werk en zorg te kunnen combineren.”
“Aan moeders die op dit moment in de bijstand zitten of geen werk hebben, zou ik willen zeggen: overwin je angsten en ga werken en jezelf ontwikkelen. Je groeit namelijk door je werkervaring en door op je eigen benen te staan, je wordt alleen maar slimmer en scherper. Ga ook moeilijke gesprekken niet uit de weg, je hoeft niet bang te zijn. Geef niet op en dan gaat het goedkomen!”
