Rommy is 25 jaar en woont in Groningen. Nadat ze de opleiding verpleegkunde had gedaan, werkte ze bijna twee jaar als jeugdverpleegkundige bij de GGD. Ze is vanwege verschillende belemmeringen uitgestroomd. We spraken haar over haar werk in de zorg, met welke drempels ze te maken kreeg en wat haar juist aanspreekt aan de sector. 

Langdurig hoge werkdruk
“Ik werkte als jeugdverpleegkundige bij een asielzoekerscentrum (azc) en daar hadden we met complexe problematiek te maken. Er was veel ziekte onder collega’s in mijn team, waardoor de werklast op de schouders van de andere teamleden kwam. Wanneer iemand weer beter was, viel de volgende uit omdat die te veel werk op zich had moeten nemen. Het was een vicieuze cirkel. Zelf liep ik in die tijd ook tegen veel lichamelijke klachten aan, zoals pijn in mijn nek en schouders en een hoge ademhaling. Op een gegeven moment kreeg ik zelfs een soort paniekaanval in de auto. Er was langdurig een te hoge werkdruk. Wij hadden dit destijds bij het management aangegeven, maar die gaven aan dat er geen ruimte was om ons te ontlasten vanwege het budget.” 

“Je wil die kinderen graag helpen, maar bent niet voor alles bevoegd en krijgt ook geen salaris voor de extra verantwoordelijkheden die je oppakt.”

“Waar ik ook tegenaan liep was dat er steeds een wissel was onder de jeugdartsen. Als verpleegkundige ben je als het ware onder hun hoede. Omdat er constant iemand nog werd ingewerkt, konden we daar niet op bouwen. Daardoor kwamen veel extra verantwoordelijkheden op onze schouders terecht. Je wil die kinderen graag helpen, maar bent niet voor alles bevoegd en krijgt ook geen salaris voor de extra verantwoordelijkheden die je oppakt. Bovendien kwam er ook geen salaris voor de extra verantwoordelijkheden die wij oppakten.”

Onregelmatige diensten
“Ik begon met 32 uur werken, maar door de uitval van collega’s hebben we de uren die overbleven onder het team verdeeld en ben ik 36 uur gaan werken. Ik merkte snel dat dat te veel was en ben toen weer naar 32 uur gegaan. In mijn volgende baan wil ik ook weer 32 uur gaan werken, maar het is de vraag of dat haalbaar is met de onregelmatigheid die bij het werk kan komen kijken. Het kost namelijk veel energie om steeds van dag- naar nachtdiensten te gaan. De werkdruk is ook een belangrijke overweging. Het hangt er heel erg vanaf hoe die 32 uur worden ingedeeld, of je af en toe tijd hebt voor een kopje koffie en of er afwisseling zit in je taken.”

“Het hangt er heel erg vanaf hoe die 32 uur worden ingedeeld, of je af en toe tijd hebt voor een kopje koffie en of er afwisseling in je taken zit.”

Iedereen is anders
“Wat ik mooi vond aan mijn vorige baan was dat ik als jeugdverpleegkundige voor een langere periode een gezin kon monitoren en ondersteunen. Het begon met een stukje begeleiding van de ouders bij de 22 weken prik tijdens de zwangerschap. Daarna monitor en begeleid je een kindje tot 18 jaar, waarbij de eerste vier jaar wat intensiever. Bovendien, waren we een team met verschillende disciplines. Iedereen bracht diens eigen expertise mee en samen zochten we naar de beste begeleiding.” 

“Je krijgt met alle lagen van de maatschappij te maken, iedereen kan ziek worden.”

“Ik ben nu een tijdje uit de zorg, maar ik mis het wel echt. Het is een mooie werkomgeving, iedereen heeft het stukje zorg in zich. Ik denk dat ik er ook wel geschikt voor ben, ik vind zorgen heel belangrijk. Ik ben heel nieuwsgierig naar hoe iemand in elkaar zit, hoe die reageert en wat diegene belangrijk vindt. Iedereen is anders en je krijgt met alle lagen van de maatschappij te maken, iedereen kan ziek worden.” 

Meer zeggenschap
“Bij mijn vorige werk liep ik er tegenaan dat sommige beslissingen werden genomen over de verpleegkundigen zonder dat zij daarin werden meegenomen. Dat konden hele praktische dingen zijn, maar ook grote veranderingen binnen een organisatie. Je merkte dat het management niet altijd de verbinding bleef houden met de praktijk. Op een gegeven moment lag er dan een plan wat je moest uitvoeren. Maar daar stonden mensen niet altijd voor open, omdat er allerlei praktische belemmeringen waren of omdat ze niet waren meegenomen in het proces.”

“Als verpleegkundige weet je hoe het eraan toe gaat op de afdeling. Het is zonde als al die kennis en ervaring niet meegenomen wordt.”

“Als je iets op een werkplek wil implementeren, moet je er wel voor zorgen dat je alle neuzen dezelfde kant op hebt staan. Zeggenschap is daarin heel belangrijk. Als verpleegkundige zie je de patiënten veel en draai je veel diensten. Daardoor weet je hoe het eraan toe gaat op de afdeling. Het is zonde als al die kennis en ervaring niet meegenomen wordt bij het implementeren van nieuwe dingen.”

Weinig waardering
“Er zijn binnen de zorg wel meer doorgroeimogelijkheden. Ik vind functiedifferentiatie iets goeds, maar dan moeten de voorwaarden ook mee veranderen. Als je meer verantwoordelijkheden krijgt, moet er ook een hoger salaris tegenover staan. Het idee is gegroeid dat de verpleging het werk uitsluitend doet vanuit zorg voor de ander. Maar het is ook gewoon werk, je verleent een dienst en er komt veel verantwoordelijkheid bij kijken. Als ik het vergelijk met andere disciplines zoals managers en artsen, dan vind ik dat we qua waardering achter blijven. Terwijl wij ook altijd beschikbaar moeten zijn.”

“Het idee is gegroeid dat de verpleging het werk uitsluitend doet vanuit zorg voor de ander. Maar het is ook gewoon werk, je verleent een dienst en er komt veel verantwoordelijkheid bij kijken.”

Betaalde zorg en onbetaalde zorg
“Ik zie dat veel kinderverpleegkundigen overstappen naar de jeugd verpleging wanneer zij een gezin krijgen, omdat je dan geen onregelmatige diensten hoeft te werken. Met het loon van een verpleegkundige kun je namelijk niet de kostwinner zijn. Daarnaast kun je ook niet thuiswerken en zijn de kinderopvangkosten hoog, je bent dan uren aan het draaien om de kinderopvang te betalen. Mensen die in de zorg werken hebben vaak een passie om te zorgen, waarvan een deel betaalt als verpleegkundige en een deel onbetaald thuis. Als je dan meer uur betaald wilt gaan werken, moet iemand anders ook iets kunnen overnemen.”

“Als je meer uur wilt gaan werken, moet iemand anders iets kunnen overnemen.”

Ga in gesprek
“Mijn advies aan werkgever is om echt naar je werknemers als persoon met eigen talenten en kwaliteiten te blijven kijken en niet vanuit financieel perspectief als poppetjes om de gaten op te vullen. Kijk naar het verhaal van je medewerker en onderzoek hoe je die persoon goed kan laten werken in het team. Meer gesprekken met je leidinggevende zouden fijn zijn, waar ook ruimte is om te bespreken waar je persoonlijk tegenaan loopt en waar je ondersteuning bij kunt gebruiken. In veel vakgebieden is dat vanzelfsprekend, maar in de zorg heb je dat niet veel. Ook reflecteren is een belangrijk onderdeel van het werk, daardoor blijven we kritisch. Vaak wordt dit weggeschoven omdat het te veel tijd kost, maar het is zo belangrijk.”

“Kijk naar het verhaal van je medewerker en hoe je die persoon goed kan laten werken in het team.”