Kledingmerk Lovaeij is "gemaakt door dikke mensen, voor iedereen"

Onlangs bracht model en influencer Lotte van Eijk, bekend van haar taboedoorbrekende ‘Meiden’-filmpjes op Instagram, de tweede collectie van haar kledingmerk Lovaeij uit. Van Eijk omschrijft Lovaeij als sexy, krachtig en inclusief en de kleding is beschikbaar van maat S tot XXXXL. Het doel? Kleding maken voor iedereen, dun en dik.

Want ‘dik’ is volgens Van Eijk geen scheldwoord: “Door het woord juist te gebruiken als een positief of neutraal woord, claimen we onze kracht weer terug en nemen we de macht van fatshamers weg.” Ik sprak haar over hoe de kledinglijn is ontstaan, wat ze met Lovaeij wil bereiken en wat haar toekomstdromen zijn.

Geschreven door: Jikke Koch

“Eigenlijk wilde ik op mijn achtste al modeontwerper worden. Toen ik klein was had ik moeite met het vinden van kleding. De Coolcat was toen cool, maar daar hadden ze geen grote maten. Dus moest ik naar de C&A. Ik was een creatief kind en wilde graag mijn eigen kleding maken, dus mijn oma leerde mij naaien. Tijdens de lockdown in 2020 kwam het idee weer op om kleding te gaan maken. Sexy kleding met glitter en glamour, die er nog niet was in grote maten in Nederland. Dus begon ik met het schrijven van een plan voor Lovaeij. Ik dacht: ‘Als ik het niet doe, wie dan wel?’” 

Het uitsluiten van dikke mensen in mode

“Op dit moment hebben dikke mensen niet de vrijheid om te dragen wat ze willen. De kledingindustrie heeft veel te lang gedaan alsof ze niet bestonden. De laatste jaren is hier door de fat liberation-beweging gelukkig verandering in gekomen, maar vijftig jaar geleden bestonden er ook dikke mensen. Het is gewoon te bizar voor woorden dat er tegen een hele groep mensen eigenlijk werd gezegd: ‘Kijk maar hoe je het doet, je moet zelf maar kleding maken’.”

“Het westerse schoonheidsideaal was, en is, nog steeds: wit, dun, cis en hetero.”

“Deze uitsluiting berust op negatieve en stereotype denkbeelden en houdingen tegenover dikke mensen, ook wel ‘fatphobia’ genoemd. Fatphobia komt voort uit racisme. In de 19e eeuw werd Saartjie Baartman gekidnapt vanuit Zuid-Afrika naar London en daar als zwarte, plussize vrouw als een circusshow neergezet voor witte mensen om naar te kijken.  Zij was het voorbeeld van wat witte mensen niet moesten zijn. Het westerse schoonheidsideaal was, en is, nog steeds: wit, dun, cis en hetero.”

De kracht van kleding

“Bij Lovaeij is inclusiviteit een tweede natuur. Geen vraag, maar een standaard. Dit zie je terug in de beeldtaal: onze modellen zijn dik, van kleur, trans of hebben een fysieke uitdaging. Het zijn dus niet alleen modellen die passen binnen het beperkte huidige westerse schoonheidsideaal. Ook in onze boodschap en hoe we die communiceren proberen we iedereen te betrekken. Ik hoop dat Lovaeij daarin een voorbeeld kan zijn.” 

“Ik wil niet dat mensen zich alleen empowered voelen als ze op hun telefoon zitten.”

“Toen ik tijdens de lockdown in 2020 met het kledingmerk begon, merkte ik dat zoveel zich online afspeelde. Ook veel linkse bewegingen, zoals anti-racisme, anti-fatphobia, anti-transfobie bewegingen, zijn vooral online communities. Ik wilde deze bewegingen naar de fysieke wereld brengen en impact maken buiten social media. Want ik wil niet dat mensen zich alleen empowered voelen als ze op hun telefoon zitten. Één van de dingen waardoor ik mij empowered voel, is kleding.”

Persoonlijkheid naar buiten dragen

“Kleding is voor mij de binnenkant – mijn persoonlijkheid – die ik naar buiten draag. Zodra die keuze van je wordt afgenomen omdat er geen kleding wordt gemaakt die weerspiegelt met jouw binnenkant, kun jij je niet profileren naar de buitenwereld zoals jij dat wilt. Toen ik voor de eerste keer kleding aan had die mij paste en die ook nog eens mijn binnenkant representeerde, ging er een wereld voor mij open. Ik dacht: ik mag er dus ook uitzien zoals ik wil. Voor mij betekent kleding kracht, macht over jezelf en over hoe jij ontvangen wilt worden door de wereld. En ik denk dat dat voor heel veel mensen zo is.”

“Voor mij betekent kleding kracht, macht over jezelf en over hoe jij ontvangen wilt worden door de wereld. En ik denk dat dat voor heel veel mensen zo is.”

“Voor de collectie van Lovaeij heb ik mezelf afgevraagd: wat mis ik als plus-size femme? In mijn eerste collectie heb ik daarom gekozen voor drie opvallende, unieke prints. Dat was zeker een tegenhanger van de kleding die er voorheen is gemaakt voor dikke mensen. Het is kort, strak en out-there. Maar ik kreeg van sommige mensen te horen: “Ik vind deze kleding zo vet, maar ik durf het gewoon niet aan”. Dus de tweede collectie houdt meer rekening met de diverse wensen. Ik heb nu al zoveel positieve reacties gehad van mensen die zich empowered voelen in Lovaeij en dat is meer dan ik me had kunnen wensen.”

House of Lovaeij

“De collectie bestaat nu vooral uit feminine kleding, ik ben mijn eigen muze. Maar de kleding van Lovaeij is voor iedereen. In de toekomst wil ik ook graag kleding maken samen met en voor trans masculiene en non-binaire personen. Ik hoop dat Lovaeij in de toekomst meer wordt dan alleen een kledinglijn: House of Lovaeij, een collectief van kledingontwerpers, kunstenaars en activisten die altijd buitengesloten zijn geweest in fashion. Mijn wens is dat Lovaeij het platform kan zijn waarop zij hun collectie kunnen lanceren en hun stem kunnen laten horen aan de wereld.”